Böylesi bir anı, yani yabancı yerde tanıdık olan, dışarı bakınca içeriye çağıran, sanki bir şeyi keşfetmenin arifesindeymişsin gibi bir duygu uyandıran bir haftanın içinde geçtim.
Sessizliğimi bozup, Mala atölyelerine tekrar başladım. Uzun bir aranın ardından teslimiyet ve kabulde kalmak şifa getirdi. Gelen herkesin niyeti yaratma süreçleri öyle kutsal hissedildi ki her taşın arasına attığımız niyet düğümlerinin ilhamını birlikte deneyimledik. Uygulaması o kadar kolay görünmese de kolayi, kolay zoru, zor yapan da bizler değil miydik? Kalplere su serpen bir Mala Work Shop’u oldu, şükürler olsun.
Ekim ayında İzmir Yoga’da sevgili Orşin hocam ile şahane bir atölye hazırlıyoruz. Hayal niyete, niyet eyleme, eylem sürece, süreç sonuca dönse yeterli bizim için. Atölye detaylarını en yakın zaman da paylaşıyor olacağım.
Olaylar rastgele gelmez başımıza. Yaşam başı boş tesadüflere alan bırakmaz. Her şeyi ama her şeyi niyetlerimiz doğrultusunda, irademiz ölçüsünde ve eylemlerimiz yoluyla biz seçeriz. Hayatta her şey dengeyle kâimdir. Bu yüzden ne kadar didinirsek o kadar durmamız, ne kadar söylersek bir o kadar susmamız gerekir.
Bi kaç gündür bunu deneyimletiyor hayat bana. Kendimden fazla başkalarını düşünmeye geçtiğim de ağır bir palto omuzlarımdan aşağıya sarkıyor. Eşit derece de senin verdiğin kadar, karşı taraftan da vuku bulsun istiyorsun. Bugün aldığım şamanik eğitim den sonra İhtiyacım olanı bulma yolunda kendime alan açmaya niyet ettim.
Kaygı ve endişe frekansında olmadan hayatının nasıl olacağını, yolunun nereye çıkacağını belirleyecek tek kişinin ben olduğunu bilerek artık bir mucize olsun diye beklemeden mucizenin kendisinin ben olduğumu sindiriyorum. Ve günün sonu da iş iyi ki ye varıyor. İyi ki diyorum iyi ki böyle bir kadınım. Kendimi geliştirme yolunda attığım her adım hediyesi ile geri dönüyor, kalp gözüm açıldığında esas uyanışın başlıyor. “Belki de sadece köklerde bulabileceğin bir şeyi dallarda arıyorsun.” demiş Rumi.
Haftaya görüşmek üzere,
Evrim ONUK
