Uzun bir yolda yürürken durup şöyle bir arkaya bakmayı akıl ettiğimiz tek nokta gibi 31 Aralıklar. Arkamızda bıraktığımız yolda iyisi ve kötüsü ile her ne yaşadıysak yaşadık. Önümüzde uzun, güzel, umut dolu, henüz hiç ayak basılmamış bir yol var. Yeni yıl ruhunu çocukluğumdan beri hep çok sevmişimdir. Sabah uyandığımda, sanki dünün yarını değilmişcesine kendimi yenilenmiş […]
Yağmur sesinden başka tüm seslerin kısıldığı, üzerime bir hırka giyerek vücudumu, birkaç satırla ruhumu, kahveyle içimi ısıttığım saatlerimdeyim. Etraf sessizleşince birde üstüne yağmur yağınca gerçekliğin basitliği beliriyor bugün içimde. İstediğim anda kendi içime çekilebiliyorum; çünkü insanın çekilebileceği hiçbir yer kendi içinden daha dingin, daha erinçli olmadığını düşünüyorum. Bir insanın en yüce, en asil, en saf […]
Herkes değerleri için bedeller ödüyor. Kırk iki yaşımın baharında bir gerçek netleşiyor. Değerler bedellere yeterli geldikçe devam ediyor. İnsan tabiatı gereği hayatı sürdürülebilir kılmaya meyilli. Bir şekilde taşları oturtmaya, yolun sınırlarını çoğaltmaya, kendi hayat çizgimi belirginleştirip alan kılmaya meyillim. Her kırılmanın bir kararı, her kararın bir sabahı var. Araf ve eşik ve belirsizlik hiç sevmiyorum. […]
Bir söz vardır. “Çoğu zaman anlamak için değil cevap vermek için dinliyoruz” diye. Oysa ki zorlanmalarımızı paylaşırken cevaplara değil anlaşılmaya, duyulmaya, hissedilmeye, kalpten dinlenilmeye ihtiyaç duyarız. İki huyuma bölsen beni kendinden başka kimseye bölünmeyen bir kadın olurum. Ben hep aynı anda birkaç gezegende birden dönüyorum, bütün seslerim aynı şarkıyı söylüyor. Artık bütün rüyalarımı tek bir […]
Bugün 42 Hayatta kendimi birçok açıdan şanslı buluyorum ama bazı şanslarımı kendim var ettim, bunu da biliyorum. Geniş bir daire çizerek zaten başından beri olduğum kadına dönüşme fikri sonsuz rahatlatıyor beni. Bugün benim doğum günüm. Bir yaş daha gençleşmenin şerefine, içimde huzur ve yalınlık hâkim. Geçtiğimiz bir yıla neler sığdırdım, düşünmeden edemiyorum. Kendimi daha çok […]
Ağustos toparlandı gitti işte. Deniz, rüzgar, sessizlik, beyaz kumlar ve tüm bunların insanın ruhuna zerk ettigi muazzam dinginlik. Haziran başlarken bu yaza çok inanıyorum demiştim. Ne kadar haklıymışım. Tuzlu saçlarım, güneşe kavuşmuş tenim ve yüzüme vurmuş muzip neşeden besbelli haklılığım. İyi ki inanmışım. Hayatta ısrarla savunduğum fikirlerin en başında, huzurlu yaşamak, kendi istediğim tempoda çalışmak […]
Sakin bir köşede kitabım ve kahvem ile ruhumu gezdiren zamanlar yaratıyorum. Kendim için, kendime iyi gelmek için bazen de sadece canım öyle istediği için… Böyle anlarda yani tüm kaostan, tüm insanlardan, tüm olaylardan hatta duygularımdan bile sıyrıldığım anlarda şunu söylüyorum: “Hayat, tüm duyguları yaşayacak kadar uzun olabilir ama aynı zamanda, sürekli her şeyi göğüslemek için […]
Sevmek ve sevilmek. Sevmeyi bilmek ya da gerekiyorsa Erich Fromm’un da dediği gibi bir sanat dalını öğrenir gibi öğrenmek. Bir de tabi sevmekle yetinmeyip bunu gösterebilmek. Bunlar ne kadar detaylı, ne kadar inci oyası gibi konularmış meğer. Sevmekle yetinmemek, o sevgiyi zarifçe büyütmek, özenle yeşertmek için çalışmak ne kadar elzemmiş. Bir insanı sevmek bir yana, […]
Kendimi, kontrollü eylemsizlik planımı, iç sesimi, bir de kitaplarımı alıp geldim buraya.Bazen çok doğru kararlar alıyorum. Şehirleri seviyorum; güneş güzel battığı için severim örneğin bir şehri, yemek kültürü damağıma hitap eder. Sokaklarının bir dokusu vardır. İçinde bakınarak gezinmekten keyif alırım, mimarisi güzel olanı gözüme hitap ettiği için, tarihiyle ruhum şahlanır. Bazılarında bu yüzden de sevdiğim […]
Bir peri masalında yaşıyor gibi hissettiren şehir Roma. Ortaçağ kasabalarına en çok yakışan gri, puslu bir havada hafif yağmurlu bir güne uyandım. Via Dei Coronari isimli bir caddede 18. yüzyıldan kalma bir evde kalıyorum. Saat sabah 8’i henüz bulmamıştı. Pencereyi araladım ve bana en yakın kahve dükkanının nerede olduğunu kestirmeye çalıştım. Uzun zamandır beklediğim taze […]