Geçtiğimiz hafta bir okurumdan mail aldım.
Selam Evrim, yazılarını takip ediyor ve okuyorum. Fakat “21 Gün Nefes yazısı sanki olmamış ve samimi değil! Yazılarından tanıdığım kadarı ile hiç sen değil! Boşluk doldurulmuş gibi olmuş sanki, “Bil istedim” yazmış.
Nasıl güzel samimi ve içten, vakit ayrılarak bir geri dönüş olmuş teşekkür ederim. Yolculuk boyunca öyle güzel insanlar tanıyorum ki, Yaşsız ,zamansız sana seni değerli hissettiren, tatlı duygular yaşamana vesile oluyorlar. Zira karşılaşmaya gerek yok, sözcüklerin sihrinden mi? Birbirimizi görmeden de tanış oluyoruz.
Bir süredir bir yerlerden geçip, beklenmedik deneyimlerin içinde buldum kendimi. Boğazım dokuz düğüm. Hiç bilmediğim bir yerden anlatılar bu kez. Bilmediğim ve bana yabancı olan hislerle, zorlu geçen bi kaç haftanın ardından çok şükür kocaman bir nefes alıyorum. Geçmeyen ağrılarımın, yapılan Endoskopi ve Kolonoskopi sırasında çıkarılan poliplerin, kanser öncesi veya kanser dışı olup olmadıklarının belirlenmesi için patoloji sonuçları çok şükür temiz geldi.
Çemberlere gönderdiğim dualar, ettiğim niyetler ile, içime çektiğim her taze nefes şükrettiğim anlar yaşamama vesile oldular. Haftalardır ben bende değildim ki. Ne çok korktum, ne çok dualar ettim. Yoldan öğrenmenin esasına inananlardanım. Biliyorum ki öğrenmek varsa; olanın yanlışı doğrusu yok. Sadece ol’an var. Kabul edeceksin Evrim sonuç ne olursa olsun olanı olduğu gibi kabul edeceksin dedim. Ama kabul edemedim, zihnim bir ileri bir geri götürürken beni, tanık olabilmek bu nedenle zor geldi. Çok büyük durumların içinde kaldığında daha fazla artıyor farkındalığın, sonrasında yaşadığın değişim ve dönüşümler yolculuğun bir parçası haline geliyor. Her şey değişiyor niyet ettiğin sağlığın bir anda diline pelesenk oluyor. Neye inanırsak inanalım ne kadar farklı sansak bile hepimizi yaratan aynı.
Bize iyiliği ,güzelliği, tevekkülü, tefekkürü, sabrı veren hep ‘O’ Güzel olan her şeyin kökü ‘O’. Buradan baktığımda içinde olan her hali kendi kutsallığında kabul ediyorum. Kalbinin sesi eğer işitmeye razıysan seni doğru yere kendiliğinden götürüyor.
Hayat kolaylaşmıyor sen güçleniyorsun. O zaman çok güzel bir haftaya giriş yapalım mı ? Kalpten niyet edip gayret edersek neden olmasın. Güneş yüzünü göstermeye başladı, mevsimin başka başka renkleri başka kokularla yer değiştirecek demek. Sağlıkla tamamladığımız her güne, mevsime, haftaya değil sadece, her ana şükürler olsun. Tam şu ana mesela. Ben yazdım, sen okuyorsun. Gözlerimiz, ellerimiz, hislerimiz, idrakimiz bize sıradan ve normal gelen her şey aslında ‘var olduğu için ‘bir mucize’. Kalpten kalbe bu kadar yakınız işte. Bize iyi gelen ne varsa yakınımızda olsun.
Haftaya görüşmek üzere,
Evrim ONUK
